පිලේ පහන නිව්වා මං ගොම්මන් අඳුරේ
තනිකම වරෙන් ඉදිකඩ පැන මං නිදි පැදුරේ //
පෑල වියේ හීතල හඳ ඇවිත් මගේ තනි රකින්ඩ
දොලේ හඞට උණ පඳුරේ වැනියං මට බලා ඉන්ඩ
කාගෙත් දුකට හූමිටි ලන උලලේනෝ පලා යන්න
මගේ තනිඅ ලඟට වරෙන් තුරුළු වෙලා නිදාගන්ඩ
පිලේ පහන...
කාටත් එකට උණුහුම දෙන ඉර පිපුණේ ඉරිමාවක
මගේ සතුට පෑල දොරින් යන්න ගියේ හැන්දෑවක
බොල් ඉපනැලි පුසුඹ ඉහෙයි පිපී සුසුම් මල් යායක
හිතේ දුකට දෑස හඞයි කඳුළු හලා ගංගාවක
පිලේ පහන... //
No comments:
Post a Comment